اگر به فکر پرورش میگو هستید حتما مطالعه کنید

انواع روش های پرورش میگو

روش‌های پرورش میگو به شرح زیر است:

• پرورش گسترده یا طبیعی
  این نوع سیستم پرورش در زمین‌های خاکی بزرگ انجام می‌شود، نیاز تعویض آب در آن کم است و به وسیله جزر و مد و پمپ کردن، ۵ درصد آب به صورت روزانه تویض می‌گردد. میزان تراکم ذخیره سازی در این روش کمتر است و معمولا زیر ۵ قطعه در هر متر مربع خواهد بود. همچنین در این سیستم، هوادهی مصنوعی صورت نمی‌گیرد و مکمل‌های غذایی نیز استفاده نمی‌شود. محصول نهایی کمتر از ۱۰۰۰ کیلوگرم در هکتار در طول یک سال است و هزینه تولید آن نیز پایین است.
• پرورش نیمه متراکم
  این روش در استخرهای خاکی کوچک و متوسط انجام و روزانه بین ۵ تا ۲۰ درصد آب به وسیله پمپ تعویض می‌شود. همچنین از هوادهی مصنوعی در مراحل آخر تولید استفاده می‌گردد. تراکم ذخیره‌سازی میگوها، متوسط و بین ۵ تا ۲۵ میگو در هر متر مربع است. در این روش کود و غذاهای دستی با کنسانتره مصرف می‌شود. میزان میگو تولید شده در پرورش نیمه متراکم بین ۱۰۰۰ تا ۵۰۰۰ کیلو در هر هکتار است.
• پرورش متراکم
  در پرورش متراکم، از استخرهای خاکی کوچک که اندازه آن‌ها بین 1 تا 2 هکتار است استفاده می شود و 25 تا 100 درصد آب آن باید به صورت روزانه تعویض شود. تراکم ذخیره‌سازی، بیشتر از ۲۵ قطعه در هر متر مربع است و از غذاهای فرموله شده، کود و هوادهی مصنوعی در تمام مراحل تولید استفاده می‌شود. میزان میگوی تولیدی در این روش بیش از ۵۰۰۰ کیلوگرم در طول یک سال است.
• پرورش فوق متراکم
  این روش، در مناطقی که آب و زمین اهمیت زیادی دارد کاربرد دارد و آب به صورت پیوسته تصفیه و فیلتر می‌گردد. شکل استخرها گرد و مساحت آن‌ها بین ۵۰۰ تا ۵۰۰۰ متر است. در پرورش فوق متراکم، علاوه‌بر نیاز به امکانات زیاد به مدیریت خوب و مهندسی، تکثیر و پروش نیز نیاز است. میزان ذخیره لارو بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ قطعه در هر متر مربع است و برداشت نهایی بین ۱۰ تا ۴۰ هکتار در طول یک سال خواهد بود.
• پرورش با سیستم بیوفلاک
  استفاده از سیستم بیوفلاک، مشکل آلودگی آبی و وابستگی آبزیان به روغن و آرد ماهی را برطرف می‌کند. به ذرات ماکروسکوپی که از جلبک‌ها، ارگانیسم‌های مرده، ذرات غذایی و باکتری‌های دیاتومه‌ها تشکیل شده است، بوفلاک گفته می‌شود.

تغذیه لاروهای میگو

بچه میگوها پس از خروج از تخم نیازی به غذا ندارد و از ذخیره زرده که در تخم وجود داشته، تغذیه می‌کنند. ولی از مرحله ناپلی، غذادهی باید شروع شود در این مرحله لاروها از نوعی گیاهان ریز میکروسکوپی که «فیتوپلانکتون» نامیده می‌شوند، تغذیه می‌گردند. کارشناسان این گیاهان میکروسکوپی را در آزمایشگاه تکثیر و پرورش می‌دهند و همراه با آب که معمولاً رنگ آنها قهوه‌ای یا سبز می‌باشد، میگو‌ها راغذادهی می‌کنند. مکانی که در آن این گیاهان را پرورش می‌دهند «فایکولب» نام دارد و باید محیطی کاملاً پاکیزه باشد تا از ورود هرگونه آلودگی قارچی و میکروبی جلوگیری گردد. وقتی میگوها کمی‌بزرگتر شدند و به مرحله لاروی و بالاتر رسیدند از سایر غذاهای مصنوعی کارخانه‌ای که سرشار از مواد مغدی و ویتامین‌ها است استفاده می‌شود در این مرحله از موجودی به نام «آرتمیا» نیز برای تغذیه آنها استفاده می‌شود.

پرورش میگو

آرتمیا نیز خود یک موجود آبزی از رده سخت‌پوستان بوده که در آب‌های خیلی شور زندگی می‌کند و در دریاچه ارومیه نیز وجود دارد که درحقیقت می‌توان گفت که تنها موجود آبزی زنده در این دریاچه می‌باشد. این موجود تخم‌هایی دارد که برای چندین سال می‌تواند در خارج از آب درون پوسته تخم زنده بماند و به آنها «سیست» گفته می‌شود . آرتمیا را به‌صورت خشک می‌توان برای مدت‌ها نگهداری کرد، به‌محض اینکه در آب شور قرار گرفت و آب را جذب کرد پس از حدود 24 ساعت نوزاد از تخم خارج می‌شود که از این نوزاد برای تغذیه لارو میگو استفاده می‌گردد . نوزاد آرتمیا را در مخازن جداگانه پرورش داده و آنها را جداسازی کرده و به اندازه خیلی زیاد به‌عنوان غذای زنده به لارو میگو می‌دهند در طول این مراحل کارشناسان باید به‌صورت مداوم وضعیت بچه میگوها را کنترل کنند و به آنها غذا بدهند تا به‌خوبی رشد کرده و دچار بیماری نشوند. آب مورد استفاده آب شور دریا می‌باشد که به‌وسیله پمپ از دریا آبگیری می‌شود برای رفع آلودگی‌های آن، ابتدا آب را ازصافی‌های مخصوص گذرانده تا مواد زاید و معلق آن گرفته شود و سپس کلرزنی می‌کنند تا دیگر آلودگی‌ها برطرف گردد و پس ازآنکه کلر آن خنثی شد و ازبین رفت آن را برای میگو استفاده می‌کنند. لازم است که در این مورد بسیار دقت شود زیرا در صورت بروز بیماری بچه میگو‌ها تلف شده و خسارت مالی زیادی به صاحب مرکز تکثیر وارد می‌آید. از زمانی‌که میگو تخم‌ریزی کرده تا زمانی‌که بچه میگوها به سنی می‌رسند که برای پرورش در استخرها آماده هستند حدود 25 تا 30 روز طول می‌کشد. در این دوره از زندگی میگوها، افرادی که استخر پرورش میگو دارند به مرکز تکثیر مراجعه کرده و بچه میگوی مورد نیاز خود را خریداری می‌کنند تا اینجا هنوز بچه میگوها بسیار ریز هستند. بچه میگوها را درون کیسه‌های دربسته همرا با آب و اکسیژن قرار داده و همراه با یخ درون جعبه‌های یخدان می‌گذارند و به‌وسیله وانت یا کامیون به محل مزرعه منتقل می‌کنند.

برداشت و صید میگو از استخر

بیشتر میگوهای آب شیرین، در نزدیکی محل‌های پرورش، بسته‌بندی شده در یخ یا زنده فروخته می‌شوند. همچنین می‌توان آنها را در تانک‌های حمل هوادار به مشتریان عرضه کرد. میگوهای آب شیرین بسیار در معرض صدمات آنزیمی پس از برداشت و مرگ هستند و برخی پرورش‌دهندگان میگوها را در آب یخ فرو کرده و آنها را در آب ۶۵ درجه سانتی‌گراد به مدت ۲۰ – ۱۵ ثانیه نگه می‌دارند تا سفید شوند و سپس آنها را غوطه‌ور در یخ به فروشگاه‌ها حمل می‌کنند.

در این مطلب اطلاعات کامل و جامعی در خصوص پرورش میگو در اختیار شما قرار خواهد گرفت. میگو از جانوران آبزی می باشد که در شاخه بندپایان و رده سخت پوستان است. میگوها انواع گوناگونی دارند که در آب شور و شیرین و هم در مناطق گرم و سرد یافت می شوند. و بیش از 300 گونه از آنها در سرتاسر جهان وجود دارند.

در داخل ايران ، درياي عمان و خليج فارس بخش زیادی از میگو های خوراکی زندگي مي كنند. اين آبزي، كف زي است و در نواحي كم عمق پیدا می شود. میگوی های موجود در آب های خلیج فارس و دریای عمان از نوع گرمسیری است. در آب هاي خليج فارس و درياي عمان 18 گونه ميگو شناسايي شده است. مهمترين گونه اقتصادي از نظر صيد و صيادي ، ميگوي ببري سبز (Penaeus semisulcatus) مي باشد كه در بيشتر زيستگاه هاي خليج فارس و درياي عمان يافت مي شود.(خرید میگو)

بیشتر بدانید: صادرات ماهی و میگو به روسیه

بهترین راه کسب درآمد از پرورش میگو و ماهی

پرورش میگو چگونه است؟

همانطور که می دانید میگو در استخرهای خاکی پرورش داده می شود ابتدا آب دریا را به وسیله احداث کانال به ساحل می آورند و در کنار آن استخرهایی به گنجایش حداقل یک هکتار می سازند و به وسیله پمپ آن را آبگیری می کنند این استخرها دارای یک مسیر ورودی آب و یک دهانه یا دریچه هم برای خروج آب دارند و دارای دیواره خاکی است که می تواند با ارتفاع حدود 2 متر آب را در خود نگهداری نماید بنابراین یک استخر پرورش میگو حدود 2000مترمکعب آب دارد.

در پرورش میگو قبل از اینکه اقدام به مگو ریزی در استخر شود باید آن را ابتدا آهک زنی کند تا موجودات آلوده کننده از سطح استخراز بین بروند و استخر به صورت کامل ضدعفونی شود و بعد از انجام این عمل استخر را آب گیری کرده و برای اینکه آب استخر را تقویت و غنی سازی نماید از کود شیمیایی و کود مرغی استفاده می کند تا مواد مغذی و موجودات ریزی که فیتوپلانکتون و زئوپلانکتون نام دارند و میگو آن را می خورد در انجا تولید شود معمولا در هر استخر حدود 100کیلو کود استفاده می شود و اگر در طول دوره پرورش مشاهده کند که استخر نیاز به کود دارد باز هم می تواند از کود استفاده کند پس از اینکه حدود 10 روزاز زمان کود دهی گذشت و آب استخر به رنگ قهوه ای در آمد استخر برای ورود و ذخیره سازی بچه میگو آماده است.

پرورش دهنده یا مزرعه دار در پرورش میگو می تواند به مرکز تکثیر لارو مراجعه کند و بچه میگوی مورد نیاز خود را که از قبل سفارش داده است خریداری می کند و به مزرعه منتقل می کند قبل از اینکه میگوها وارد استخر شوند باید میگوها با شوری و دمای استخر که محیط جدیدی برای آن محسوب می شود عادت کند برای این کار حدود یک ساعت و با آرامی میگوها را در همان کیسه های پلاستیکی که از مرکز تکثیر آورده شده است درون آب استخر قرار داده و کم کم از آب استخر به آن اضافه می کنند تا میگو با محیط جدید خود کاملا آداپته شود در غیر این صورت میگوها دچار تلفات می شوند پس از عمل عادت پذیری میگوها را به آرامی درون آب استخر رها می کنند و کار ذخیره سازی خاتمه می یابد.

در هر استخر  پرورش میگو بدون استفاده از دستگاهای هواده بین 180 تا 200 هزار بچه میگو رها می کنند و در صورت استفاده از هواده میزان ذخیره سازی تا دو برابر این مقدار نیز امکان پذیر است میگوها در زمانی که در استخر رها سازی می شوند کمتر از یک گرم وزن دارند و پس دوره پرورش که حدود 4 تا 5 ماه طول می کشد وزن آنها به 15 تا 20 گرم می رسد و از هر استخر حداقل حدود 2000کیلوگرم میگو برداشت می شود. کارشناسان در طول مدت پرورش مراقبت لازم بعمل می آورند تا میگوها به خوبی رشد کنند باید هروز به آنها غذا بدهند و اکسیژن و شوری و دما و پ‌هاش (PH) را اندازه گیری نمایند.

برای اکسیژن رسانی به استخرها دستگاهی به نام هواده در استخر نصب می شود این دستگاه که دارای پره یا پروانه است که به چرخش در آمده و سطح آب بهم میزند و باعث می شود که اکسیژن موجود در هوا با آب استخر ترکیب شده و وارد آب استخر گردد هوادهی معمولا در اواخر شب و اوایل صبح که مقدار اکسیژن موجود در آب استخر کاهش می یابد انجام می شود در هر استخر تعداد 4 تا 6 دستگاه هواده نصب می شود.

میگو ها علاوه بر اینکه از غذاهای طبیعی موجود در استخر تغذیه می کنند به غذای مصنوعی یا دستی که در کارخانه های تولید غذای میگو ساخته می شود نیز نیاز دارند این غذاها که به ان ها پلت گفته می شود به صورت دانه هایی به شکل استوانه ریز و خشک شده هستند که در استخر پاشیده می شود تا میگو از آن تغذیه کند. این غذاها از ترکیباتی همچون پودر ماهی پودر سر میگو ذرت سویا نشاسته پودر گوشت روغن و مواد معدنی و ویتامین ها درست می شوند با افزایش سن میگو میزان و اندازه و ترکیب غذا فرق می کند. در غذای میگو باید مواد پروتئنی, چربی, مواد قندی, ویتامین ها و مواد معدنی وجود داشته باشد.

تکثیر میگو

امروزه به صورت مصنوعی میگو را تکثیر می کنند و در استخرهای خاکی میگو پرورش داده می شود. برای تکثیر میگو به میگوی مولد یا میگوی مادر که بتواند تخم تولید کند نیاز است برای این کار صیادان و کارشناسان به دریا می روند و با استفاده از تور صید میگو و به وسیله لنج میگوی مادر یا مولد صید می کنند. کارشناسان تشخیص می دهند که کدام میگو دارای تخم است و آن را انتخاب کرده و به محلی که به آن مرکز تکثیر میگو می گویند انتقال میدهند مرکز تکثیر مکانی است که تعداد زیادی کارشناس و کارگر در آنجا مشغول به کار هستند و شامل ساختمانی سالن مانند است که در آن حوضچه های بتونی زیادی با حجم حدود 10 متر مکعب ساخته شده است.

ابتدا میگوی مادر راکه از دریا صید کرده اند برای مدتی به حال خود رها می کنند تا به محیط جدید عادت کند و سپس شوری آب و دمای آن را تنظیم تا میگو دچار استرس نشود بعد از این عمل میگو ها را با محلول رقیق شده فرمالین شتشو می دهند تا از هرگونه آلودگی پاک شود. بعد از انجام این عملیات میگو برای انتقال به مخزن های تخم ریزی آماده است آنها را به این مخازن که حدود 300لیتر گنجایش دارد منتقل میکنند. با توجه به اینکه میگو در کف دریا زندگی می کند و دوست دارد در محیط آرام و تاریک باشد برای به وجود آوردن شرایط لازم مخازن را با پلاستیک های ضخیم و تیره می پوشانند و از ایجاد سر و صدا خودداری نموده و میگو را در حالیکه آب آن هوا دهی می شود به حال خود رها می سازند.

معمولا میگوها ی ماده تحت این شرایط از حدود ساعت 10 شب به طور طبیعی تخم ریزی می کنند وهر میگو بین 100 تا 200 هزار تخم می ریزد. صبح روز بعد کارشناسان میگو های تخم ریزی کرده را از مخزن تخم ریزی خارج کرده و در زیر میکروسکوپ اقدام به شمارش تخم ها و بررسی کیفی آنها می کنند و تخم های سالم را جدا سازی نموده و به مخازن پرورش منتقل می کنند تخم ها با چشم غیر مسلح به خوبی قابل رویت نیست و کلاً میگوها در این مرحله میکروسکوپی هستند.

حدود 10 تا 12 ساعت بعد نوزادان میگو که هیچ شباهتی به میگوی بزرگ ندارند از تخم خارج میشوند که در این مرحله به آنها ناپلی می گویند نوزدان باید مرتباً عمل دگردیسی را انجام دهند تا پس از گذشت چندین روز که حدود 16روز طول می کشد شکل ظاهری والدین خود را پیدا کنند.

شرایط بازار پرورش میگو

شرایط بازار مزارع پرورش میگو در حال حاضر در کشور به‌صورت مزارع ۲۰ هکتاری طراحی شده است که ۱۶ هکتار استخر مفید دارد. جالب است بدانید کشورهای اصلی پرورش‌دهنده میگو مانند تایلند، ویتنام، چین و مکزیک از پتانسیل ایران در زمینه پرورش میگو بهره‌مند نیستند. در شرایط مناسب ایران توان صادرات تا ۲میلیارد دلار میگو را دارد که این رقم در سال گذشته ۵۰ میلیون دلار بوده و پیش‌بینی می‌شود امسال به رقم ۶۵ میلیون دلار برسد. با توجه به اینکه این توان تولیدی و صادراتی در کشور وجود دارد با یک محاسبه پی می‌بریم که در این بخش شرایط بسیار مناسبی وجود دارد. با توجه به ارقام موجود در حال حاضر ۳۰میلیون تن سطح پرورش میگوی جهان است.

اگر بخواهیم به افق ۲ میلیارد دلاری صادرات میگو برسیم باید ۳۰۰ هزار تن میگو تولید کنیم که معادل ۱۰درصد از سهم تولید جهانی است. این در حالی است که ما در شرایط فعلی با حدود ۱۵هزار تن (تولید امسال) ۲۵/۰درصد از تولید جهان را در اختیار داریم. در بازار داخلی هم ۳۵ تا ۴۰ درصد میگوی تولیدی ایران مصرف می‌شود اما یک استثنا هم وجود دارد که در سال ۱۳۹۲ این رقم به ۱۰درصد کاهش یافت و این به‌دلیل افزایش قیمت جهانی میگو بوده است. قیمت جهانی میگو در سال ۱۳۹۲ به‌دلیل شیوع بیماری حدود ۲دلار افزایش یافت و باعث شد مصرف‌کننده ایرانی با توجه به افزایش قیمت‌ها توان خرید میگو را نداشته باشد، اما با این وجود امروز فرهنگ مصرف میگو به‌عنوان یک کالای مغذی در کشور جا افتاده است.

یکی از بهترین کشورهایی که می توان به آن صادرات ماهی و میگو انجام داد به شرح زیر می باشد که با کلیک بر روی هر کدام وارد بخش توضیحات مربوطه می شوید.

• صادرات ماهی و میگو به روسیه
• صادرات ماهی به عراق
• صادرات ماهی به ارمنستان
• صادرات ماهی به آذربایجان

همچنین برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره نحوه صادرات و دریافت مشاوره رایگان با شماره تماس متخصصان صادرات ماه به شماره پشتیبانی: 09126886096 تماس حاصل فرمایید.

میزان سرمایه موردنیاز برای پرورش میگو

پس از انجام عملیات اجرایی برای شروع بهره‌برداری باید بچه میگوها را از کارگاه‌های تکثیر میگو که معمولا در نزدیکی مزارع قرار دارند، خریداری کنید. برای یک مزرعه ۲۰ هکتاری ۵/۳میلیون بچه میگو نیاز است که با توجه به قیمت فعلی بازار (هر بچه میگو ۱۴ تومان) جمعا ۵۰ میلیون برایتان هزینه در بر خواهد داشت. در طول دوره ۵۵ تن غذا مورد نیاز است که با توجه به قیمت فعلی بازار (هر کیلو ۴هزار تومان) تا ۲۲۰میلیون تومان از سرمایه در گردش شما به تامین غذا اختصاص می‌یابد که می‌توانید در طول دوره خریداری یا به‌ صورت یکجا در ابتدای دوره این حجم غذا را انبار کنید که در نهایت در طی یک دوره چهار ماهه پرورش میگو ۱۰درصد این غذا در ماه اول، ۲۵درصد در ماه دوم، ۳۰درصد در ماه سوم و ۳۵درصد درماه چهارم به مصرف خواهد رسید.

با توجه به یک ماه دوره آماده‌سازی و یک ماه دوره استراحت و فروش، در نهایت طول دوره به شش‌ماه زمان نیاز دارد. در مورد نیروی کار هم به چهار کارگر نیاز دارید که سر جمع حدود ۸۰ میلیون از سرمایه جاری شما برای تامین حقوق و مزایای آنان اختصاص می‌یابد، حدود ۲۰میلیون هم جهت هزینه‌های آب و برق و سوخت در طول دوره مورد نیاز است. برای احداث یک مزرعه ۲۰ هکتاری حداقل به ۷۰۰میلیون سرمایه نیاز دارید. البته مزارعی هم هستند که می‌توانید با ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون خریداری کنید که در این صورت ۲۵۰ میلیون تومان وام بانکی هم به شما تعلق می‌گیرد.

میزان سود دهی پرورش میگو

در نهایت از مزرعه ۲۰ هکتاری حدود ۴۰ تن برداشت خواهید داشت که تقریبا معادل ۲۵۰۰ کیلو در هر هکتار برای پرورش‌دهنده باتجربه است. با توجه به قیمت محصول در بازار در شرایط فعلی می‌توانید هر کیلو از آن را تا ۱۵هزار تومان به فروش برسانید. در نهایت در طول یک دوره کل فروش شما از پرورش میگو ۶۰۰ میلیون تومان خواهد بود که با توجه به ۴۰۰میلیون تومان هزینه تمام شده در نهایت ۲۰۰میلیون تومان سود ناخالص برای شما در بر خواهد داشت که اگر از این مبلغ هزینه‌های استهلاک و سود وام‌ های ثابت و جاری و… را کسر کنید در نهایت ۹۵ میلیون تومان سود خالص برایتان باقی می‌ماند. با یک حساب سرانگشتی متوجه می‌شویم که این مبلغ چیزی معادل ۵/۱۲ درصد است، بنابراین در یک دوره هفت‌ ساله سرمایه شما بازگشت خواهد داشت.

حضور پررنگ میگو در بازار داخلی و آمار مصرف رو به رشد میگو در ایران دلیل خوبی بر شروع این کار است. یک هزار تن در طول سال میگوی پرورشی در ایران تولید می شود که از این میزان حدود ۱۳هزار تن صادر شده و آورده ارزی تا ۵۶میلیون دلار را نصیب اقتصاد ایران می کند. همچنین مابقی این تولید و میگویی که از راه صید از دریا به دست می آید در بازارهای داخلی به فروش می رسد. طی سال های اخیر که تولید و تکثیر این آبزی افزایش یافته مصرفش نیز در بازارهای داخلی با رشد ۱۰۰درصد مواجه بوده است.

اشتغال زایی

معمولا در یک مزرعه 20 هکتاری افراد زیر مشغول به کار هستند:
مدیرمزرعه: 1 نفر
کارشناس: 1 نفر
موتوریست: 1 نفر
سرکارگر: 1 نفر
کارگر: 6 تا 8 نفر
راننده و تدارکات: 1نفر
نگهبان: 2 نفر
در موقع صید میگو از استخر هم حدود 10تا 15 نفر کارگر موقت برای صید میگو در آنجا مشغول به کار می شوند.

صید میگو از استخر

پس از آنکه حدود 4 تا 5 ماه از زمان پرورش میگو در استخر گذشت با باز کردن دریچه خروجی و قراردادن تور برداشت در مقابل دریچه خروجی میگوها راکم کم صید میکنند و بلافاصله آن را در آب یخ خیلی سرد قرار میدهند و برای اینکه میگوها تازه بمانند و رنگ آنها تیره و سیاه نشود میگو ها با ماده متا بی سولفیت سدیم شستشو می دهند و سپس در جعبه های مخصوص همراه با یخ قرار داده و به وسلیه کامیون سردخانه دار به کارخانه های عمل آوری و بسته بندی منقل می کنند.

در آنجا دوباره میگو ها را شتسشو داده و در دستگاههای مخصوص سایزبندی میگوها را در انداره های مختلف جدا سازی کرده و در جعبه های مقوایی مخصوص قرار داده و برای انجماد به سردخانه منتقل می کنند بعد ازین عمل میگو برای فروش آماده است که آن را در بازار داخل کشور به فروش می رسانند یا آنکه به کشورهای خارجی صادر می کنند.

دریافت مجوزها برای پرورش میگو

برای شروع پرورش میگو  بیشترین سر و کار را با اداره شیلات استان خود دارید. سپس سازمان دامپزشکی نیز اداره دیگری است که دیگر مجوزهای لازم را برای راه اندازی کسب وکار شما صادر می کند. پروانه بهره برداری صنعتی را هم باید از سازمان صنعت، معدن و تجارت هر استان دریافت کنید. توصیه: کسانی که می‌خواهند وارد کسب ‌و کار پرورش میگو شوند با سرمایه لازم وارد کار شوند، از تجارب دیگران بهره بگیرند و اصول علمی و بهداشتی را رعایت کنند. در این صورت است که می‌توانند در این حوزه موفق عمل کنند.