انواع زالو و خواص آن ها

زالو ها موجوداتی شگفت انگیز و با قدمت چند هزار ساله هستند آنها به انواع طبی و شکارچی تقسیم بندی میشوند معمولاً زالو ها را در دسته کرم ها قرار میدهند و این به دلیل ظاهر تکه‌تکه و بدن نرم آن ها میباشد که قابلیت انبساط و انقباض دارد. هر دو گروه هرمافرودیت (دو جنسه) و دارای کلیتلیوم هستند ، اما زالوها معمولاً از نظر داشتن مکنده در هر دو انتهای بدن خود و داشتن علامت های حلقه ای که با تقسیم بندی داخلی آنها مطابقت ندارد ، با کرم  ها تفاوت دارند.

هنگام گزش زالو چه کنیم؟

زالو

زالو

زالو چیست؟

زالو به عربی « عَلَق » و از نرم‌ تنان آبزی می باشد که در شالیزارها و مرداب زندگی می‌کند. زالو نوعی کرم حلقوی بوده و حیوانی از گروه کرم‌های آبزی و از راسته آرواره‌ داران است. بدن این جانور قابلیت انقباض و انبساط فراوان دارد، طول بدن بین ۳ تا ۲۵ سانتی متر و عرض بدن حدود ۱ سانتی متر است. در جلوی بدن یک بادکش وجود دارد که مرکب از ۲ حلقه است و دهان در این ناحیه واقع شده‌ است و در انتهای بدن یک بادکش مدور مرکب از ۷ حلقه دارد که توسط این بادکش خود را به یک نقطه متصل کرده و نقطه اتکایی است برای حرکت کردن. زالو ۳ فک دارد و هر فک ۱۰۰ عدد دندان دارد؛ یعنی یک زالو حدود ۳۰۰ دندان فوق‌العاده ریز دارد. اکثر زالوها در اطراف آب‌های شیرین زندگی می‌کنند، در حالی که بعضی گونه‌ها را می‌توان در خاک و همچنین اطراف دریاها یافت. شناخته‌شده‌ترین زالوها، مثل زالوهای دارویی که در زالودرمانی استفاده می‌شوند خون‌خوراک هستند و از خون مهره‌داران و همولنف بی‌مهرگان تغذیه می‌کنند. به هرحال بیشتر گونه‌های زالوها شکارچی بوده و در درجه اول با بلع دیگر بی‌مهرگان تغذیه می‌کنند. در حال حاضر تقریباً ۷۰۰ گونه از زالوها شناخته شده‌اند، که ۱۰۰ تا دریایی، ۹۰ تا زمینی و بقیهٔ آن‌ها از انواع آب‌های شیرین هستند. از لحاظ تاریخی زالوها در پزشکی (زالودرمانی)، برای گرفتن خون از بیماران استفاده می‌شده‌اند. سابقهٔ عمل زالودرمانی به هندوستان و یونان قدیم باز می‌گردد که تاقرن هیجدهم و نوزدهم در اروپا و آمریکای شمالی ادامه یافت. در این دوران جدید، از زالو در مراحلی مانند چسباندن مجدد اجزای بدن در جراحی‌های ترمیمی و پلاستیک و درآلمان برای درمان آرتروز استفاده می‌کنند.

تشخیص زالوی غیر سمی و مطلوب

برخی از زالوها سمی هستند، هر زالوئی که سر درشت و رنگ سرمه ای یا سبز دارد سمی است، هر زالوئی که کرک های ریز و نرم دارد و شبیه مارماهی است سم دارد ،زالوئی که خطوط لاجوردی دارد و رنگش بوقلمونی است سم دارد و باید از آن پرهیز کرد. اگر چنین زالوهائی مورد استفاده قرار گیرد بیمار به دمل ها، غش،خونریزی ،تب، سستی و قرحه های بدخیم گرفتار خواهد شد. زالوهائی را که از آب های داخل گل سیاه و ناپسندیده شکار شده اند نباید بکار برد. باید زالوهائی را مورد استفاده قرار داد که از آب های خزه دار که محل زیست قورباغه هاست شکار شده باشند. بحرف کسانی که می گویند زالوهای آب هایی که محل زندگی قورباغه هاست خوب نیستند، نباید گوش کرد.

طرز تهیه انواع غذا با ماهی

خرید سوسیس ماهی

زالوی مطلوب دارای اختصاصات زیر است:

• به رنگ ماش و کمی مایل به سبز است و دو خط زرد زرنیخی در طول پشتش کشیده می شود
• زالوی جگری رنگ
• زالوهائی که شبیه ملخ های ریز هستند
• زالوهائی که به دم موش شباهت دارند
• زالوهای باریک و سر کوچک
• زالوهای شکم قرمز بهتر از زالوهای پشت سبز هستند ، بویژه اگر از آب جاری شکار شده باشند

نحوه نگهداری زالو

برای نگهداری سالم زالوها باید آب محل زندگی آنها را یک روز در میان تعویض کرد، زیرا زالوها با ترشح مواد شیمیایی از جمله آمونیاک، اکسیژن آب را از بین برده و به تدریج خود نیز ضعیف شده و کارآیی خود را از دست می دهند و سرانجام پس از چند روز می میرند. بهتر است از آب کلرینه استفاده نشود و به جای آن از آب مقطر یا آب بدون کلر استفاده نمود. قبل از جابه جایی باید دمای آب را کنترل کرده و از تغییر دمای ناگهانی آب تعویضی خودداری کرد. زالو ها به گرما حساس بوده و در شرایط نگهداری نباید دمای آب بیش از ۱۵ درجه سانتی گراد باشد و یا در معرض تابش مستقیم نور خورشید قرار گیرند. بجز آب زالو را می توان در خاک مرطوب و تمیز که در کیسه های نخی یا کتانی محصور شده باشد نگهداری کرد. درجه حرارت ایده آل برای زالوها ۱۵-۷ درجه سانتی گراد می باشد.

اثر درمانی زالو

خاصیت درمانی زالو در بزاق دهان او می باشد که ماده ضد انعقاد خون به نام هیرودین است و موجب رقیق شدن خون و باز شدن گرفتگی رگ ها و در نتیجه افزایش خون‌رسانی به مغز و بدن می‌شود.به عقیده بعضی کارشناسان ۱۰۰ نوع ماده ویژه با اثرات درمانی گوناگون توسط زالو در خون ترشح می‌شود و مورد توجه پزشکان و جراحان قرار گرفته است و در اروپا و آمریکا در موارد گرفتگی رگهای قلب، گرافتهای پوستی و زیبایی پوست و جراحی قلب و پیوند اعضا و تقویت سیستم دفاعی بدن از آن استفاده می‌شود. زالو خون را بهتر از حجامت از عمق بدن بیرون می کشد.

زالو

خواص مواد ترشح شده در خون توسط زالو به طور خلاصه به شرح زیر است :

خاصیت بی‌حس‌کنندگی :

باعث کاهش درد موضعی هنگام نیش زدن می‌شود که عمدتاً به دلیل وجود ماده هیرودین ( Hirudin ) است.

خاصیت گشادکنندگی عروق :

که به دلیل وجود ماده هیستامین است.

خاصیت ضدانعقادی :

این خاصیت به دلیل وجود آنزیم هیالورونیداز موجود در بزاق زالو است. این آنزیم خاصیت آنتی بیوتیکی و حل کردن موکوس بسیار قوی دارد به طوری که در درمان گلوکوم هم بسیار موثر می باشد.

خاصیت آنتی بیوتیکی :

این خاصیت اخیراً مورد توجه بسیاری قرار گرفته و بر بیماری‌های ناشی از استاف طلایی و میکروب سل و اسهال خونی و دیفتری موثر است.

خاصیت ضدالتهابی و ضدلخته‌ای

در برخي از بيماري‌هاي عروقي وريدي مانند واريس نيز از زالو درماني و اثرات مثبت آن مي‌توان بهره برد. به دلیل آن كه زالو تمايل زيادي به خوردن خون وريدي دارد كه در آن دي اكسيد كربن زياد است، زالودرماني مي‌تواند تاثير زيادي در بهبود احتقان‌ها و گرفتگي‌هاي عروقي لخته‌هاي موجود در رگ‌هاي وريدي داشته باشد. برخي درمانگران طب سنتي بر اين باورند، اگر از شيوه زالودرماني در ناحيه فك و صورت به‌ صورت مستمر استفاده شود اين كار مي‌تواند، تاثير زيادي در پيشگيري از ابتلا به عفونت‌هاي دندان و لثه داشته باشد. به اين ترتيب، افرادي كه از اين شيوه استفاده مي‌كنند در مقايسه با ديگر افراد ايمني بيشتري نسبت به عفونت‌هاي دهان و دندان دارند. از طرفي، گروهي ديگر از پزشکان طب سنتی معتقدند، استفاده از زالودرماني در منطقه قلب موجب پيشگيري از سكته‌هاي قلبي در افراد مي‌شود. اگر چه اين هنوز تجربه اساتيد طب سنتي و يافته‌هاي‌شان است و هنوز در جايي به‌صورت علمي ثبت و ضبط نشده است. شواهدي نيز وجود دارد كه در برخي از كشورها براي درمان آب سياه چشم نيز كه به‌دليل اختلال در شبكه عروقي چشم به‌وجود مي‌آيد از انداختن زالو در اطراف چشم استفاده مي‌كنند.